Μην δίνεις τόσο εύκολα!
Δεν έχω θυμό μέσα μου! Δεν έχω έχθρα για κανέναν!
Όμως μέσα μου κοιμάται μια λύπη!
Πρόσεχε μην μου την ξυπνάς! Κι η λύπη όταν την ξυπνάς γίνεται θάνατος!
Μη μου ξυπνάς τη λύπη μέσα μου Άστη να κοιμηθεί, να γαληνέψει και να
ξεχαστει.
Θα “θελα να μπορούσα να θυμώσω και να φωνάξω.
Να ξεσπάσω, να κλάψω, να εκδικηθώ.
Μόνο που τίποτα από αυτά δεν θέλω να κάνω.
Το μόνο που θέλω είναι να κοιμήσω την λύπη μου.
Να την κοιμήσω και να την ξεχάσω.
Όπως κάνω ότι ξεχνώ τόσα πράγματα.
Κι ας μην τα ξεχνώ.
Σε θυμάμαι να μου λες,
πως πρέπει στον εχθρό να χαμογελώ,
γιατί έτσι τον πανικοβάλω.
Σου χαμογελώ και σε κοιτώ στα μάτια.
Τώρα πια, ξέρω, τα ψέματα πίσω από τις καλά κρυμμένες αλήθειες σου.
Είναι όλα ξεκάθαρα πια.
Χάθηκε η ομίχλη, διαλύθηκαν τα σύννεφα κι η ομορφιά
και η ασχήμια μας κοιτούν κατάματα.
Μην μου ξυπνάς αυτά που αφήνω να κοιμούνται.
Είναι επιλογή να κάνω τoν χαζo.
Κι ίσως είναι η σοφότερη επιλογή απ” όλες.
Δεν έχω θυμό μέσα μου! Δεν έχω έχθρα για κανέναν!
Όμως μέσα μου κοιμάται μια λύπη!
Πρόσεχε μην μου την ξυπνάς! Κι η λύπη όταν την ξυπνάς γίνεται θάνατος!
Μη μου ξυπνάς τη λύπη μέσα μου Άστη να κοιμηθεί, να γαληνέψει και να
ξεχαστει.
Θα “θελα να μπορούσα να θυμώσω και να φωνάξω.
Να ξεσπάσω, να κλάψω, να εκδικηθώ.
Μόνο που τίποτα από αυτά δεν θέλω να κάνω.
Το μόνο που θέλω είναι να κοιμήσω την λύπη μου.
Να την κοιμήσω και να την ξεχάσω.
Όπως κάνω ότι ξεχνώ τόσα πράγματα.
Κι ας μην τα ξεχνώ.
Σε θυμάμαι να μου λες,
πως πρέπει στον εχθρό να χαμογελώ,
γιατί έτσι τον πανικοβάλω.
Σου χαμογελώ και σε κοιτώ στα μάτια.
Τώρα πια, ξέρω, τα ψέματα πίσω από τις καλά κρυμμένες αλήθειες σου.
Είναι όλα ξεκάθαρα πια.
Χάθηκε η ομίχλη, διαλύθηκαν τα σύννεφα κι η ομορφιά
και η ασχήμια μας κοιτούν κατάματα.
Μην μου ξυπνάς αυτά που αφήνω να κοιμούνται.
Είναι επιλογή να κάνω τoν χαζo.
Κι ίσως είναι η σοφότερη επιλογή απ” όλες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου