Με κρατουν απο το χερι και με οδηγουν κοντα σου.
Κανουν θεση για σενα στο κρεβατι μου
και με μεθουν με πυρρωμενα ονειρα,φλεγωμενα οραματα του γυμνου κορμιου σου.
Αφηνουν επιτηδες κομματια δικα σου,λιγο απο το αρωμα σου,λιγο απο το χρωμα των ματιων σου,λιγο απο την γευση του στηθους σου
Για να τα βρισκω σκορπια στο μονοπατι της καρδιας μου,
για να τα μαζευω ευλαβικα σαν ηταν και που ειναι οτι πιο ιερο,οτι πιο λατρεμενο εχω στη ζωη μου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου