Καθε φορα που αφηνω το βλεμμα μου,
ν' απλωθει στο απεραντο της θαλασσας εντος μου
Τα παντα πανω της,μεσα της,παντου ολογυρα της
μου θυμιζουν εσενα.
Οι εναλλασσομενες μπλε και πρασινες αποχρωσεις της
μου θυμιζουν τα χρωματα των δικων σου ματιων.
Ρουφω απληστα την καθαρια,αναζωογονητικη αυρα της,
οπως την δροσερη αναπνοη σου καθε φορα που γευομαι τα φιλια σου.
Κι οταν βυθιζομαι μες στο βαθυγαλαζο της
και παρασυρομαι ηδονικα στην ρευστη απεραντοσυνη της,
καιγεται ολο μου το "Ειναι" και μονο στην σκεψη,
οτι ετσι "χανομαι" εκεινες τις μοναδικες στιγμες που κανω ερωτα μαζι σου...
ν' απλωθει στο απεραντο της θαλασσας εντος μου
Τα παντα πανω της,μεσα της,παντου ολογυρα της
μου θυμιζουν εσενα.
Οι εναλλασσομενες μπλε και πρασινες αποχρωσεις της
μου θυμιζουν τα χρωματα των δικων σου ματιων.
Ρουφω απληστα την καθαρια,αναζωογονητικη αυρα της,
οπως την δροσερη αναπνοη σου καθε φορα που γευομαι τα φιλια σου.
Κι οταν βυθιζομαι μες στο βαθυγαλαζο της
και παρασυρομαι ηδονικα στην ρευστη απεραντοσυνη της,
καιγεται ολο μου το "Ειναι" και μονο στην σκεψη,
οτι ετσι "χανομαι" εκεινες τις μοναδικες στιγμες που κανω ερωτα μαζι σου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου