"Το ταξιδι μου μεσα σου" Γιαννης Μαυροματιδης

 Ποιο κλειδι,ποιος χαρτης,ποιο μυστικο θα μου δειξουν τον δρομο και τον τροπο. 
 Να μπορεσω διασχισω τις τοξοτες γεφυρες των φρυδιων σου και να εισχωρησω σαν προσκυνητης   στο συμπαν της μοναδικης ομορφιας σου;
 Να διασχισω τις βαθιες λιμνες των βιολετιων ματιων σου, να ξεδιψασω με την υγρη μελαγχολια τους την φωτια που καει ακαταπαυστα μεσα μου.
 Να ανοιξω τα χειλη σου σαν ωριμο συκο και να γευτω την σαρκωδη γλυκα τους.
 Και να συνεχισω πιο κατω,με σιγουρα βηματα πανω στο βαθυ σου στερνο,
 που θα μ' οδηγησουν στο λειο,χιονολευκο στηθος σου.
 Εκει που ρεουν δυο ροδοχρωμοι κρουνοι με το μελι και το γαλα που τρεφονται οι σκοτεινοι Θεοι του ερωτα.
 Ν' ακολουθησω τ'απατητα μονοπατια που σχηματιζουν τις καμπυλες του κορμιου σου,
 ν' αφησω τα απροσεκτα χναρια μου πανω στην σκονη που εμεινε απο το παρελθον  που περασε,
 να χαραξω παντου τα σημαδια μου,να σπειρω τους θλιμενους αναστεναγμους μου και να φυτρωσουν αγκαθωτα,κοκκινα σαν το αιμα τριανταφυλλα.
 Και καποια στιγμη,μια μαγικη στιγμη,εκεινη την μοναδικη στιγμη να σταθω μπροστα στο αδυτο που κρυβεις τους πιο ανομολογητους ποθους σου.
 Εκει που κυλαει απο μεσα σου το λαμπερο ποταμι ολων οσων λιωνει με την λαβα της η φωτια που καει μεσα στην ψυχη σου.
 Εκει θα σταθω,εκει θα τελειωσει το ταξιδι μου, εκει θ' αρχισει κατι αλλο,κατι που ουτε να το φανταστω μπορω....