"Ετσι θα ερθεις" Γιαννης Μαυροματιδης

Ετσι θα ερθεις καποια μερα στο ξεχασμενο απο εποχες,Θεους κι ανθρωπους σκοτεινο μου δασος.
Οπως η πολυποθητη ανοιξη μετα απο εναν ατελειωτο χειμωνα.
Γυμνη απο οτιδηποτε ψευτικο,στολισμενη μονο με τις λαμψεις μιας ομορφιας που θα μου κοβει την ανασα.
Και θα δωσεις την πνοη της ζωης σου σ' οτιδηποτε κοιμαται,περιμενοντας μουδιασμενο μες στην αιωνια παγωνιας της μοναξιας.
Θα γινεις ενα μαζι μου πισω απ' τις σκιες που ριχνουν σαν αραχνουφαντα πεπλα τα σιωπιλα δεντρα.
Θα κανουμε κρεβατι μας το υγρο πρασινο χορταρι,
τις νυχτες που θα μοιραζομαστε σκεψεις,φιλια και την μαγεια απο την θεα της απεραντοσυνης που θα απλωνεται σαν ξαστερος θολος πανω απο οτιδηποτε υψωνεται μεσα απο το δασος μας.