Οταν σε σκεφτομαι,οταν μιλαω μαζι σου,οταν γραφω για σενα,
μοιαζει σαν να ακολουθω τα δυσκολα βηματα ενος περιπλοκου χορου.
Ποτε παταω σταθερα και ποτε παρασυρομαι απο τον ακρατο ενθουσιασμο μου,
ομως υπαρχεις παντα εσυ να μου δειχνεις τον τροπο,
να με κρατας μεσα στα προβλεπομενα ορια,να με κοιτας στα ματια
και να γινομαστε ενα μεσα στην παραφορη δινη ενος ανομολογητου παθους...
μοιαζει σαν να ακολουθω τα δυσκολα βηματα ενος περιπλοκου χορου.
Ποτε παταω σταθερα και ποτε παρασυρομαι απο τον ακρατο ενθουσιασμο μου,
ομως υπαρχεις παντα εσυ να μου δειχνεις τον τροπο,
να με κρατας μεσα στα προβλεπομενα ορια,να με κοιτας στα ματια
και να γινομαστε ενα μεσα στην παραφορη δινη ενος ανομολογητου παθους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου