"Λογια απο το μελλον" Γιαννης Μαυροματιδης

Σου γραφω απο το μελλον,

ενα μελλον που ακομα αγνοεις,δεν ξερω αν το φανταζεσαι στις φευγαλεες σκεψεις σου,αλλα τωρα,αυτη τη στιγμη το ζεις μαζι μου.

Τωρα που σου γραφω,εσυ κοιμασαι στο διπλανο δωματειο,την κρεβατοκαμαρα μας,εχεις αποψε ανησυχο υπνο,εγω ξενυχταω διπλα σου,παντα ειμαι διπλα σου,

αλλα ενιωσα καποια στιγμη επιτακτικη και τοσο εντονη την αναγκη να σου γραψω λιγα λογια,λιγα λογια απο το μελλον πισω στο δικο σου παρον,εκει που καποιες αμφιβολιες μπορουν ακομα να σε πληγωνουν με το ανεπαισθητο δηλητηριο τους.

Τωρα που ειμαστε μαζι,τα θυμομαστε καμια φορα και γελαμε,σε σφιγγω στην αγκαλια μου,μυριζω το μεθυστικο αρωμα σου και σου δινω ελαφρα δαγκωτα φιλια.Κανουμε ερωτα καθε μερα,καθε νυχτα,ειμαστε οι πιο αχορταγοι κι ακουραστοι εραστες πανω σε αυτον τον πλανητη.Βαθια μεσα μου ισως να ξερω την αιτια,ισως ετσι να προσπαθουμε να ξορκισουμε τον χαμενο χρονο που μας στερησε τον εναν απο τον αλλον,αλλα και να ξορκισουμε τον χρονο που περιμενει μπροστα μας κρατωντας μυστικες τις προθεσεις του απο τα ονειρα που κανουμε ακομα.

Δεν στο χω πει ποτε,αλλα πολλες φορες τις νυχτες ξυπναω και σε κοιταζω,σ' αγγιζω απαλα για να βεβαιωθω οτι εισαι διπλα μου,πραγματικη κι οχι ενα δημιουργημα του μυαλου μου,που μ' εγκλωβισε σε μια εικονικη "πραγματικοτητα",γιατι δεν θ' αντεχα ακομα για πολυ χωρις εσενα,χωρις εσενα στην ζωη μου, στον αληθινο κοσμο.

Πρεπει να γυρισω πισω στην κρεβατοκαμαρα,δεν μπορω να σ' αφησω μονη περισσοτερο,οπως δεν μπορω να ξερω αν θα φθασουν πισω σε σενα αυτα τα λογια,αν ομως με καποιον αδιευκρινιστο,μαγικο τροπο διαβασεις καποια στιγμη αυτες τις λιγες γραμμες,θα ηθελα να ξερεις οτι σε αγαπαω,

σ' αγαπαω απο την πρωτη στιγμη που σε γνωρισα και τωρα,μετα απο τοσο καιρο συνεχιζω να σ' αγαπω αμειωτα,σαν να ηταν,που ειναι πιστεψε με,το μεγαλυτερο και σπουδαιοτερο πραμα που θα μπορουσα να κανω στην ζωη μου...