Υποταγμενη η καρδια μου,καθηλωμενα τα παθη μου
και μονο που νιωθω το βλεμμα σου πανω μου.
Οταν ερχομαι να σε βρω,πατω στα ιδια χναρια,
τα δικα μου χναρια που βαθαινουν ολο κ πιο πολυ καθε φορα.
Γιατι ειναι μαρτυριο ο αποχωρισμος μας κι ακομα πιο επωδυνος
ο γυρισμος μου..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου