"Κάψε τα φτερά σου" - Γιάννης Μαυροματίδης

Nα τα καψεις τα φτερα του παραδεισου.

Δεν σου ταιριαζουν εσενα τα "αμην" και τ' αλληλουια των χερουβιμ.

Καψτην την λευκη την φορεσια σου,κι ελα αφοβα μεχρι την ακρη της αβυσσου.

Πεσε...

Πεσε μεσα της γυμνη,χωρις δεκανικια-φτερα,χωρις δισταγμο..

Πεσε κοντα μας.. εδω που ανηκεις.

Γιατι εσυ γεννηθηκες για τις ηδονες που κυλανε σαν ποταμια λιωμενης λαβας

μεσα στα εγκατα του πουθενα.

Εδω που οι αναστεναγνοι των αμετανοητων φουντωνουν τις πυρινες μαζες 

που στοιχειωνουν τα ζοφερα σκοταδια.

Εδω που φυσανε μονοι οι παραφοροι ανεμοι της ελευθεριας και οι εκπτωτοι γλεντοκοπουν σε ατελειωτα οργια βλασφημιας και υπερβολης.

Ελα να γινεις η ερωμενη μου..

Ελα να ενωθουμε με τα ανιερα δεσμα ενος βλασφημου γαμου.

Γινε ενα μαζι μου..

Μοιρασου το πυρινο κρεβατι μου.. Δεξου και προσφερε μου τον αδαμαστο πονο,

τις ηδονες που σιγοτρωνε το πνευμα και την σαρκα και περιγελουν τον θανατο.

Ελα να γινουμε το ταυτοσημο ονομα που θα επικαλουνται στις "σκοτεινες" τους επικλησεις οι μυσταγωγοι του ανειπωτου.

Οι διδυμες σκιες που θα καταβροχθιζουν τις ψυχες των απεγνωσμενων.

Φτανει μονο να καψεις τα φτερα σου..

Αυτα τα βαριδια του βαρετου και υποκριτικου παραδεισου...

~Γιαννης Μαυροματιδης~